մուխը մարել (մարիլ)
Հայերեն դարձվածք
- կորչել ◆ «Ապուշ տղա, ապո՛ւշ»․․․մուխդ մարած է, եթե սա սիկարեթեն [սիգարեթեն] չհրաժարիս»։ (Ավետիս Ալիքսանյան) ◆ - Ասա, որ դեռ իմ արևը չի՛ խավարել․․․ իմ օջախը չի՛ հանգել, իմ մուխը չի՛ մարել։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ - Կա՛նի․․․ հմալ [«այնպիսի»] խաղ մե խաղամ ըդոր գլխուն, օր զուր [«իր»] մուխ մոլրի։
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։