մարդու իրավունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾdu iɾɑvuŋkʰ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (սոցաշխ․) անհատի և պետության փոխհարաբերությունների սկզբունքներ, նորմեր և կանոններ, որոնք անհատի համար ապահովում են իր հայեցողությամբ գործելու կամ որոշակի բարիք ստանալու հնարավորություն
- (միգ․) մարդու արժանապատվության վրա հիմնված այն ազատությունը և արտոնությունը, որը, ընդունված ժամանակակից արժեքների համաձայն, բոլոր մարդիկ, որպես իրենց իրավունք, պետք է կարողանան պահանջել այն հասարակությունում, որի մեջ ապրում են
- տե՛ս նաև քաղաքացիական և քաղաքական իրավունք, տնտեսական իրավունք, սոցիալական և մշակութային իրավունք, մարդու հիմնարար իրավունք, մարդու անօտարելի իրավունք, փոքրամասնությունների պաշտպանություն, ինքնիշխանություն
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։