սաստիկ բծախնդիր, կպչուն (խսկց․)(արհմրհ․)◆ Էդ աստիճանի քթի մազ մարդու դեռ չէր հանդիպել ամեն մանրուք քրքրում էր։ ◆ Կարելի ա, բազի քնթի մազ, ծուծը բարակ, գլուխը հաստ՝ մարդ ասի, թե ուխտ գնալիս՝ պետք է գլուխդ քաշ գցած, լալով գնաա։ (Խաչատուր Աբովյան)
չմահավան ◆ (Մորս)... իր չմահավանության պատճառով հարևանուհիները «քթի մազ» էին ասում։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)
անախորժ, տհաճ ◆ Ի՞նչ էիր մտածում. պիտի գնայի ու մի քթի մազ հայ աղջկա հետ պսակվեի, որ բերանից սխտորի հոտ փչեր, ֆի դոն, մովե։ (Շիրվանզադե)
