Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուխտագնացութիւն

վանկեր՝ ուխ•տա•գ(ը)•նա•ցութ•յուն

Գոյական

ուխտի գնալը, որևէ ուխտով սրբավայր գնալը ◆ Աղջիկները և տղաները կարող են տեսնել միմյանց ուխտագնացությունների ժամանակ: (Րաֆֆի) ◆ Ծիծեռնավանքի ուխտագնացության օրը ավազակները հարձակվել են ուխտավորների մատաղացու անասունների վրա: (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) որևէ սրբագործված՝ նվիրական բանի (վայր, հուշարձան, անձ և այլն) այցելելը ◆ Երբ ես գնում էի Յասնայա Պոլյանա՝ Տոլստոյի թաղմանը ներկա գտնվելու, խորապես զգում էի, որ այդ մի սրբազան պարտականություն է, և այդ ուխտագնացությունը լցնում էր իմ հոգին մի արտասովոր հուզմունքով։ (Վահան Տերյան)
(փխբ․) մեծ բազմությամբ՝ շատ-շատերը որևէ տեղ՝ որևէ հետաքրքրական՝ նշանավոր տեղ դիմելը ◆ Այն ժամանակ նկաշրիչների ուխտագնացության օբյեկտն էին լեռնային արահետները հյուսիսային նահանգների ջունգլիներում։ Մ․ Վառնենսկա