Կաղապար:Օրվա բառ/Մարտի 6, 2016 թ.
վկայագիր գո
Հայերեն
վանկեր՝ վ(ը)•կա•յա•գիր
Ստուգաբանություն
Գոյական
- գրավոր վկայություն, վկայական, վկայաթուղթ ◆ Նոտարը սխալ էր վավերացրել հողի վկայագիրը: (Ակսել Բակունց)
- ուսումնական հաստատության ավարտական ատեստատ կամ դիպլոմ ◆ Փարիզեն նոր դարձած էր բժշկության վկայագիրն ի ծոցին: (Գրիգոր Զոհրապ)
- (փխբ․) որևէ բանի վկայությունը հանդիսացող փաստաթուղթ
- (փխբ․) գրավոր հուշարձան (երկ, արձանագրություն և այլն), որ հարազատ կերպով ներկայացնում է այս կամ այն իրադարձության՝ երևույթի և այլնի պատկերն ու պատմությունը ◆ Պռոշյանի վեպերը 19-րդ դարի երկրորդ կեսի հայ գյուղի կյանքի վառ վկայագիրն են (դասագիրք):
- (փխբ․) որևէ բանի ապացույցը՝ վկայությունը հանդիսացող փաստ՝ տվյալ՝ հանգամանք ◆ Կպարծենամ դիվիզիայով մեր Հայկական, և Թամանյան մեր կոչումով, որ լոկ բառ չէ սովորական, վկայագիր է քաջության: (Անահիտ Սահինյան)
Հոմանիշներ
- վկայական, վկայաթուղթ
- հաստատագիր, հավաստագիր