Կաղապար:Օրվա բառ/Նոյեմբերի 26, 2016 թ.

Վիքիբառարան-ից


կանոնավոր

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կանոնաւոր

վանկեր՝ կա•նո•նա•վոր 

Կազմություն

Արմատ՝ կանոն, վերջածանց՝ -ավոր:

Ածական

  1. կանոնի համաձայն, կանոնին համապատասխանող, այնպիսին, ինչպիսի պետք է լինի, սարքին, կարգին ◆ Նա ոչ մի տեղում կանոնավոր ուսում չէր ստացել։ (Րաֆֆի) ◆ Մեծ եռանդով կառավարում էր յուր աշխարհի գործերը և նրանց կանոնավոր ընթացք էր տալիս։ (Րաֆֆի) ◆ Ախ, եթե մի կանոնավոր ճանապարհ լիներ մինչև գյուղ։ Սերո Խանզադյան
  2. մասերի մեջ համապատասխանություն ունեցող, համաչափ ◆ Հիշեց նրա դեմքի կանոնավոր պրոֆիլը միայն։ (Նար-Դոս)
  3. հավասարաչափ՝ ռիթմիկ, առանց ընդհատումների գործող ◆ Շնչառությունը այժմ ավելի կանոնավոր էր։ (Րաֆֆի) ◆ Այդ ճեղքից հազար ու մի անախորժություն էր ներս մտնում, վրդովում նավի կանոնավոր ընթացքը։ (Ակսել Բակունց)
  4. (փխբ․) իսկական, կարգին ◆ Քարե կամուրջի մոտ կանոնավոր ճակատամարտ էր։ (Ակսել Բակունց)
  5. (փխբ․) դրական հատկանիշներով օժտված, առաքինի ◆ Կանոնավոր մարդ։

Հոմանիշներ

  1. բարեկարգ, վայելուչ, կարգին, սարքին, շաշտին (գվռ․)
  2. տե՛ս համաչափ, հավասարաչափ
  3. տե՛ս իսկական
  4. տե՛ս բնականոն

Արտահայտություններ

  1. կանոնավոր զորք՝ բանակ (ռազմ․) - պետության մշտական զորք, որն ունի հաստատապես սահմանված զինվորական կազմակերպություն և ստանում է ռազմական պլանաչափ պատրաստություն

շարունակել․․․