Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տխմարութիւն

վանկեր՝ տ(ը)խ•մա•րութ•յուն

Կազմություն

Արմատ՝ տխմար, վերջածանց՝ -ություն:

տխմար լինելը, տխմարի հատկությունը
տխմար արարք՝ գործ, հիմարություն, անխելքություն ◆ Այս ձյունին ու ցուրտին լրտես կամ ոստիկան մինչև այս կողմերը գալ պտըտելու տխմարությունը չպիտի գործեն: «Երևանյան օրեր»
տխմար միտք՝ խոսք՝ գրվածք

հիմարություն, ապուշություն, անխելքություն, անմտություն, տխմարամտություն, հիմարամտություն, թանձրամտություն, դատարկամտություն, կարճամտություն, ծանծաղամտություն, պակասամտություն, ցանցառամտություն, ցանցառություն, հաստամտություն, հիվանդամտություն, անասնամտություն, գրաստամտություն, կարծրամտություն, բթամտություն, բթություն, անուղեղություն, անգլխություն, հաստագլխություն, տհասություն, պանդույրություն, (գվռ․)՝ ախմախություն, էշությւոն, ավանակություն
անգետություն, տգիտություն, աղքատամտություն, աղքատիմացություն, նեղմտություն, խեղճամտություն, սակավամտություն, իմաստակություն