ադալաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•դա•լաթ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ուրմիա՝ արդարահատ ◆ Աստված ինձ էն օրին արժանացրեց, որ իմ աչքերս քեզ պես մի ադալաթ քննիչ տեսան։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հեքիմ ու դատաստան չկա, մի դրուստ ադալաթ չկա։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։