ադապտացիայի տեսություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑdɑptɑt͡sʰjɑji tɛsutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) Ա․ Լուդվիգի առաջ քաշած (1870-ական թվականներին) տեսությունը, համաձայն որի թեքական վերջավորությունները նախապես եղել են հիմքի ֆորմատիվներ (ձևաբանակ կազմավորումներ), որոնք աստիճանաբար տարբերակելով հարմարվել են նոր ֆունկցիա կատարելուն, վերածվելով թեքությունների

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ теория адаптации (ru) ‎(teorija adaptacii)
• անգլերեն՝ adaptation theory
• ֆրանսերեն՝
• գերմաներեն՝

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։