Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ազգադաւ

վանկեր՝ ազ•գա•դավ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

իր ազգին դավող՝ դավաճանող ◆ Վահան Մամիկոնյանը դառավ դավաճան, ազգադավ գործերի գերի, ծախված հոգի։ Դերենիկ Դեմիրճյան

ազգադրուժ, հայրենադավ, հայրենադրուժ, ազգավաճառ, հայրենավաճառ, ազգուրաց, ժողվրդադավ, հայրենուրաց

Բաղադրյալ բառեր
ազգադավություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ treacherous, traitorous, perfidious գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ предательский (ru) ‎(predatelʹskij), изменнический (ru) ‎(izmenničeskij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։