ազգույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (փիլ․) մարդկանց հանրույթի ձևերից մեկը, որը պատմականորեն հաջորդում է տոհմա-ցեղային հանրույթին և ձևավորվում է նախնադարյան համայնական հասարակարգը մասնավոր սեփականատիրական հարաբերություններով փոխարինվելու, դասակարգերի առաջացման ու զարգացման պայմաններում տարբեր ցեղերի միաձուլման, համախմբման պրոցեսում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։