Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•զիզ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

սիրելի ◆ Ա՜խ, իմ ազիզ յարն է լալի հոնգուր-հոնգուր էն սարում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Քսան-երեսուն տարուց ավելի ա՝ իմ ազիզ հեր, իմ սիրելի ազգ, որ սիրտս կրակ ա ընկել, էրում ա։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ջանս քեզ մատաղ լինի, իմ նանուս ազիզ փեսա։ Աշոտ Հովհաննիսյան
թանկագին, ընտիր, լավ, պատվական ◆ ազիզ կերակուր
տոնական, նվիրական

սիրելի, սիրասուն, տենչալի, ըղձալի, բաղձալի, թանկագին, սիրագին, կաթոգին, անգին, գորովալից, սիրալից, հոգեհատոր, խանդակաթ, սիրեցյալ, խնկելի, սիրասնունդ, (հզվդ․)՝ ջանուղուրբան, գարաղի, աչքի լույս, սրտի մեջ մտած, սրտի կտոր, աչքի սևն ու սպիտակը, սրտի հատոր, բալեն կծեմ, լույս ու ջուր, աչքի արդար եղ (գվռ․)

Բաղադրյալ բառեր
ազիզ պահել - խնամքով պահել, փայփայել ազիզ օր - տոն օր ◆ Մայրս պահել է «ազիզ օրվա» համար։ Ստեփան Զորյան

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։