ալապստրակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա•պ(ը)ստ•րակ 

  1. Արարատյան, Բորչալու՝ նապաստակ ◆ Գելից ձեռք վերցրած ալապստրակ էր փախչողը։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. (փխբ․) նիհար ու վախկոտ ◆ Վախլուկ ալապստրակները չոլումը մուկ են դառնում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։