ալևլկուք
Հայերեն բարբառային բառ
ալևլկուք 1[խմբագրել]
վանկեր՝ ա•լև•լ(ը)•կուք
- Պոլիս, Կարին, Տարենտե, Քղի՝ պչրանք, սեթևեթանք
- պչրվող, կոտորատվող ◆ Վայրկյան մը չէր կասկածել... այս էրիկներեն զատվող կիներուն, այս երիտասարդ ազգականներում ալևլուկ բարքերուն վրա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- Քղի՝ խենթուկ ◆ Ալևլուկ մարդ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ալևլուկ գալ, հաճոյանալ, սեթևեթել ◆ Գարանը ալևլուկ քուքա։ (Ձեռագիր)
ալևլուք 2[խմբագրել]
- Պոլիս, Խարբերդ, Տարենտե՝ իրարանցում, բորբոքում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։