ախառ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•խառ
- Արարատյան, Մուշ՝ Զատիկի կիրակի օրվա հասարակական մատաղ, որ եկեղեցու գավթում բաժանում էին ժողովրդին ◆ Ընչանք սուրբ ախառով չթաթախվեն, բերանները նշխարք չեն դնիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տներում շրջում , փող էին ժողովում, որ ախարի համար մի եզ գնեն։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ախառ անել, Զատիկին մատաղ անել, մատաղ մորթել ◆ Չորս եզն առան ախառ արին։ Սահակ Ամատունի
- ախառ կիրակի, Զատիկի կիրակին, երբ մորթվում են մատաղացու անասունները ◆ Ավագ շաբաթի յոթ օրն էլ իրանց... անուններին ունեին՝ Սև երկուշաբթի, Շիլ երեքշաբթի, Չիք չորեքշաբթի, Ավագ հինգշաբթի, Հուդի ուրաթ, Զատիկի շաբաթ, Ախառ կիրակի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։