ախտաբանական հոգեբանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑχtɑbɑnɑkɑn hɔɡɛbɑnutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) հոգեբանության այն բնագավառը, որն ուսումնասիրում է անձի զարգացման և հոգեկան գործունեության շեղումները նորմայից, հոգեկան խանգարումները, այսնիքն՝ այն ամենը, ինչ միավորվում է հոգեախտաբանություն հասկացությամբ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։