ականջակոթ

Վիքիբառարան-ից


Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɑnd͡ʒɑˈkɔtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•կան•ջա•կոթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. Գանձակ՝ ականջի ետևի կողմը, գողտուն, հոգետուն, բլթակ ◆ Տանտիկինը մինչև ականջակոթերը կարմրած, աշխատում էր մի կերպ եղածն ուղղի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

մինչև ականջակոթերը կարմրել - խիստ ամաչել, սաստիկ հուզմունքից կարմրատակել ◆ Տանտիկինը, մինչև ականջակոթերը կարմրած, աշխատում էր մի կերպ եղածն ուղղի։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]