ականջահաճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɑnd͡ʒɑˈhɑt͡ʃ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. լսողութանը հաճելի ◆ Վեհափառը հիանալի, ավելին՝ որոշապես տիրապետում է հռետորական արվեստի նրբութոուններին, ունի հրաշալի, խրոխտ ձայն, ականջահաճ առոգանություն «Ազգ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։