(խսկց․) հլու լսելով ◆ Եվ նրանք էլ լռում էին՝ ականջները կախ, բերաններում մնացած պատառները պաղ-պաղ ծամելով։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Անոր ամուսինը, «ականջները կախ» կը հետևեր սա խոսակցության, միջամտել վախնալով։ Օշ․ ◆ Նստեցի ու ականջս կախ՝ լսում եմ ինչ են խոսում։ Ստեփան Զորյան◆ Անջուկըտ (ականջ) կախ լսես՝ պան կսուվերես։ Արամ Ղանալանյան◆ Վերջիվերջո, կախ ականջներով կամ էր հաչելու պես հազացող մի ծեր փնթփնթանի մասին գրված լավ պատմվածքը հիմնովին ջարդոըփշուր է անում պատմվածքի բոլոր տեսանյութերը։ (Վիլյամ Սարոյան)◆ Փչիր ինչքան կարող ես․ ականջը կախ զրուցակից ես գտել, գիտական այլասերվածության դասեր ես տալիս։ «Խորհրդային Ղարաբաղ»