ակութ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈkutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•կութ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական * egnis-/* ognis- «կրակ» նախաձևի հետ։
Գոյական
- կերակուր եփելու օջախ ◆ Ծուխը կելներ պալան-պալան ակութներեն ու երդերեն։ (Ավետիք Իսահակյան)
- փոքր թոնիր
- (ռազմ․) հրացանի փողի հետևի մասը, որտեղ լցնում էին վառոդը և գնդակը, լցարան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- օջախ, կրակարան, փուռակ, կրակ (ժղ․)
- լցարան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ակութ(ը) | ակութներ(ը) |
| Սեռ. | ակութի | ակութների |
| Տր. | ակութի(ն) | ակութների(ն) |
| Հայց. | ակութ(ը) | ակութներ(ը) |
| Բաց. | ակութից | ակութներից |
| Գործ. | ակութով | ակութներով |
| Ներգ. | ակութում | ակութներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։