ահագնաձայն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑhɑɡnɑˈd͡zɑjn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հագ•նա•ձայն 

Ածական

1. (բնստ․) ահագին՝ ահռելի ձայնով

Մակբայ

1. ահեղ ձայն հանելով ◆ Եվ համբավն այդ ահագնաձայն անցավ ամբողջ քաղաքով։ (Գեղամ Սարյան)

Հոմանիշներ

1. ահագնագոչ, ահագնագոռ, ահագոչ, ահեղագոչ, ահավորագոչ, ահակռինչ, ահագնադռինչ, ահագնադղորդ, մեծադղորդ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։