Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղերսալիր

վանկեր՝ ա•ղեր•սա•լիր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

աղերսանքով լի, աղերսանքով տոգորված, աղաչական, աղերսանք արտահայտող ◆ Ու ծնրադիր, աղերսալիր՝ դեռ Թամարին հորդորում՝ խնդրում էին, որ կորցնի պատանու հետքն աշխարհում։ Հովհաննես Շիրազ

աղերսալի, աղերսալից, աղաչալի, աղաչալիր, աղերսալից, թախանձալի, թախանձալիր, թախանձալից, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, աղաչաշատ, աղերսաշատ, թախանձաշատ, պաղատաշատ, աղերսագին, աղաչագին, թախանձագին, պաղատագին, աղաչական, աղերսական, թախանձական, պաղատական, աղերսակոծ, բազմապաղատ, բազմաթախանձ, մեծապաղատ

Բաղադրյալ բառեր

աղերսանքով լի
անգլերեն՝ suppliant գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ умоляющий (ru) ‎(umoljajuščij), молящий (ru) ‎(moljaščij), полный мольбы (ru) ‎(polnyj molʹby) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

աղերսելով
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ умоляюще (ru) ‎(umoljajušče), с мольбой (ru) ‎(s molʹboj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։