Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•հար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

աղմկոտ, աղմկալից, աղմկախառն ◆ Աղմկահար սույլն ու արշավն հովերուն։ (Միսաք Մեծարենց)

աղմկալի, աղմկալից, աղմկոտ, աղմկուն, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկահույզ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահյուս (բնստ․), աղմկաշունչ, աղմկաձայն, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։