աղոթած
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ղո•թած
- ընդհ.՝ գործ է ածվում Աղոթած էշ արտահայտության մեջ. Մոլորված, շվարած, ապուշ կտրած։ ◆ Վրին հոգի չկա, իսկը աղոթած էշ ա։ Սահակ Ամատունի ◆ Էն ախմախ կցվածն էլ, փոխանակ մարդկանց սաստելու, նստել էնտեղ ու աղոթած իշու պես գլուխն է տմբացնում։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։