աղունավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁunɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղունաւոր
վանկեր՝ ա•ղու•նա•վոր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- աղուն աղացող (ջրաղացում, երկանքում) ◆ Գիշերը, եթե կանգնած են քարերը, և աղունավոր չկա, սատանաները լցվում են ջրաղաց և մինչև աքլորականչ քեֆ սարքում։ (Մ․ Սարգսյան)
- հացահատիկ մաղող
- Արարատյան՝ հացահատիկը մաքրող, աղուն պատրաստող կին, նույնն է՝ աղունարար ◆ Մի խալվար ցորենը հինգ աղունարարով աղունեցին։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- աղունատեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղունավոր(ը) | աղունավորներ(ը) |
| Սեռ. | աղունավորի | աղունավորների |
| Տր. | աղունավորին | աղունավորներին |
| Հայց. | աղունավորի(ն) | աղունավորների(ն) |
| Բաց. | աղունավորից | աղունավորներից |
| Գործ. | աղունավորով | աղունավորներով |
| Ներգ. | (աղունավորում) | (աղունավորներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։