աղուրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ղու•րա 

  1. Խարբերդ՝ տնկելու համար որթաևյուղ, կտրուն ◆ Անգամ մը բուսաբանության դասին սորվեցա, որ մեխակները աղուրայով կաճին։ Վազգեն Շուշանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։