աճյունակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃjunɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճիւնակալ
վանկեր՝ աճ•յու•նա•կալ
Կազմություն[խմբագրել]
Արմատ՝ աճյուն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ կալ:
Գոյական
- անոթ՝ սափոր, որի մեջ պահում են հանգուցյալի դիակի մոխիրը ◆ Հայրենի կավից թրծված մի համեստ կճուճ էր դա. յուրատեսակ մի աճյունակալ: (Վահրամ Փափազյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
աճյունասափոր, աճյունատուփ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աճյունակալ(ը) | աճյունակալներ(ը) |
| Սեռ. | աճյունակալի | աճյունակալների |
| Տր. | աճյունակալի(ն) | աճյունակալների(ն) |
| Հայց. | աճյունակալ(ը) | աճյունակալներ(ը) |
| Բաց. | աճյունակալից | աճյունակալներից |
| Գործ. | աճյունակալով | աճյունակալներով |
| Ներգ. | աճյունակալում | աճյունակալներում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։