ամազոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•մա•զոն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ըստ հունական առասպելաբանության Փոքր Ասիայում և Ազովի ծովի ափերին ապրող միայն կանանցից կազմված մարտական ժողովրդի ներկայացուցիչ ◆ (Քերթողը) կերտեց թևերն ամազոնի՝ որոնք թե կարող էին արձակել Ոսկի փըքինը սիրո, և թե հրաշեկ կայծակը՝ տեգ մահընկեց։ (Դանիել Վարուժան)
  2. (փխբ․) քաջ արիասիրտ հեծյալ կին ◆ Ձի հեծեր էր, ամեհի նժույգ մը զոր պչրող ամազոնի մը պես խաղցնելով կը վարեր։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]