ամբարտակ կանգնիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) (հզվդ․) արգելք, խոչընդոտ լինել ◆ Չեմ ուզեր որ մեկն ամբարտակ կանգնի դիմացս, չեմ ուզեր որ ձեռք մը զիս բռնի։ Պետրոս Դուրյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։