ամբոխավար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɔχɑˈvɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխավար
վանկեր՝ ամ•բո•խա•վար
Կազմություն[խմբագրել]
Արմատ՝ ամբոխ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ վար:
Գոյական
- (քղք․) ժողովրդի անունից հանդես եկող և ժողովրդին իր շահերին ծառայեցնելուն հետապնդող գործիչ
- իր անձնական շահերի համար ժողովրդին սիրաշահելով խառնակություն՝ խռովություն հարուցող ◆ Սոկրատեսը դատապարտված էր մահվան աթենական ամբոխավար ատյանից։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- դեմագոգ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամբոխավար(ը) | ամբոխավարներ(ը) |
| Սեռ. | ամբոխավարի | ամբոխավարների |
| Տր. | ամբոխավարին | ամբոխավարներին |
| Հայց. | ամբոխավարի(ն) | ամբոխավարների(ն) |
| Բաց. | ամբոխավարից | ամբոխավարներից |
| Գործ. | ամբոխավարով | ամբոխավարներով |
| Ներգ. | (ամբոխավարում) | (ամբոխավարներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։