ամոթանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmɔtʰɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•մո•թանք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- նախատինք, կշտամբանք
- ամոթալի արարք
- ամոթի զգացում
- (ժղ․) ամոթույք
- ամոթխածություն, ամաչկոտություն ◆ Բայց Արթեն քեռին լեռնականի ամոթանք զգաց և մի պահ լռեց ու շփոթված նայեց չորս կողմ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ամոթանք տալ - նախատել, հանդիմանել ◆ Մի շաբաթ էր անցել, բայց գյուղում դեռ չէին դադարել դրա մասին խոսելուց և Լալազարովներին ամոթանք տալուց: (Անահիտ Սահինյան)
- ամոթանք կրել՝ քաշել
- նախատվել, հանդիմանվել
- ամոթ զգալ, անհարմար վիճակի մեջ ընկնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։