ամպութուխպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmpuˈtʰuχp]
վանկեր՝ ամ•պու•թուխպ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) ամպերի ու թուխպերի կուտակում
- (փխբ․) մռայլություն, դժբախտություն, անհաջողություն ◆ Մեր արևոտ Հայաստանի ճակատագիրը սև ու մութ է եղել, ամպութուխպի մեջ, պատմությունից գիտենք։ (Հակոբ Մանանդյան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։