այբեջար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ այ•բե•ջար
- Լոռի, Ղազախ, Հավարիկ՝ այլանդակ, տգեղ, վատ ◆ Աստված մի այբեջար աղջիկ ուղարկեց։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Տեհա՝ զարհուրեցի, մի այբեջար բան էր դառել։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։