այլասիրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hy], [ɑjlɑsiɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ այ•լա•սի•րութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
լատիներեն alter՝ «այլ»
ֆր. altruisme լատ. alter-ից- մյուս
Գոյական
- ուրիշների մասին անշահախնդրաբար հոգալը և սեփական շահերը զոհաբերելու պատրաստակամություն (ալտրուիզմ)
- (սոցաշխ․) անձի կենսական կողմնորոշման սկզբունք, որի համաձայն այլ մարդու բարորությունն ավելի կարևոր ու նշանակալի է, քան սեփական բարորությունը և անձնական շահը։ Էգոիզմի (եսասիրության) հակադրությունը։
- (սոց․) զգացողություն, որ երբեմն ուրիշներին բարօրություն անելը բարձր է մարդու սեփական հետաքրքրություններից
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անեսասիրություն, ալտրուիզմ (այլասեր լինելը, ուրիշի մասին անշահախնդրաբար հոգալը)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։