անաբուռություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑburutʰˈjun]
վանկեր՝ ա•նա•բու•ռու•թյուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) (խսկց․) աբուռ՝ ամոթ չունենալը,անամոթությունը ◆ Հայաստան աշխարհը շարունակում է կեղեքվել բացահայտ տոնավաճառի դուրս եկած անաբուռությունից։ ◆ «Քանի դեռ կեղեքվում է Հայաստանը կամ անաբուռության տոնավաճառ։»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։