անարթրիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) խոսքի խանգարման տեսակ. «անկապ խոսվածք, տառերի, վանկերի կամ բառերի անբաժանահնչյուն (խառնահնչյուն) արտասանություն, մինչդեռ խոսելու պերիֆերիկ ապարատը (բերանի և կոկորդի մկաներն ու ներվերը) վնասված չեն լինում»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։