անբավարար
Հայերեն
Ածական
վանկեր՝ ան•բա•վա•րար
- չգոհացնող, ոչ բավարար ◆ Գործարանի դանդաղ շինարարությունը բացատրվում է անբավարար հատկացումներով։ (Մամուլ)
- չբավարարված, դժգոհ
- ներկայացվող պահանջներին չբավարարող, թույլ, վատ (ուս․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- անբավական, քիչ
- թույլ, վատ, երկու (մնկվրժ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- «անբավարար» գնահատական - գիտելիքների գնահատական, որ ցույց է տալիս նրանց թույլ, ոչ բավարար, նվազ լինելը ◆ (Նրանք) հայոց լեզվի գրավորից ստացան «անբավարար» գնահատական: (Մամուլ)
| Թարգմանություններ | |
| |
Գոյական
- բացասական գնահատական, «վատ գնահատական» (ուս․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- թույլ, վատ, երկու (մնկվրժ․)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։