անբուն խոնարհում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnbun χɔnɑɾˈhum]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) խոնարհման տիպ, երբ հիմքերը կազմվում են առանց արմատի և խոնարհման վերջավորությունների միջև միջանկյալ բնակազմիչ տարրերի (բնակազմիչ ձայնավոր, ձևույթ, ածանց)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։