անգիտակից

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑŋɡitɑˈkit͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անգիտակից


վանկեր՝ ան•գի•տա•կից 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. չգիտակցող, ◆ Դուք հավատում եք մի անգիտակից մարդու զրպարտության։ (Նաիրի Զարյան)
  2. լզգարսղ չհասկացող։ ◆ Դա կյանքի, բնության անգիտակից թելադրությունն է, բնազդն է։ Հովհաննես Թումանյան
  3. չգիտակցվող, գիտակցության չենթարկվող, ոչ կամայական։
  4. ոչ գիտակից, քաղաքական-գաղափարական բարձր գիտակցության չհասած։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անզգա,
  2. անզգայուն,
  3. տե՛ս տգետ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]