անդադար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անդադար


վանկեր՝ ան•դա•դար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. դադարում՝ ընդհատում չունեցող, անընդհատ ◆ Մարդկանց հոսանքն անդադար գալիս էր ու գալիս։ (Գարեգին Սևունց)
  2. անհանգիստ, շարժուն, աշխույժ ◆ Մնացել ես անքուն, անդադար, մայրիկ։ (Ջիվանի)
  3. շարունակ
  4. միշտ
  5. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ չար, չարաճճի, անհանգիստ, անհամբեր ◆ Մկոն շատ անդադար մարդ է, շարունակ ներս ու դուրս կէնե։ Խոխան տղերի մաչին անդադար ա։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անընդհատ
  2. անընդմեջ
  3. անդուլ
  4. անդլակի
  5. անդադրում
  6. միալար
  7. հարատև
  8. միշտ
  9. մշտական
  10. մշտատև
  11. շարունակ
  12. հանապազ
  13. անկարելի
  14. անկտրում
  15. անհանգիստ
  16. շարունակաբար
  17. մշտապես
  18. անդադարաբար
  19. անդադարապես
  20. անհանգապես
  21. անդադարել
  22. առմիշտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հականիշներ[խմբագրել]

  1. ժամանակավոր
  2. անցողիկ

Աղբյուրներ[խմբագրել]