վտանգավոր ճանապարհ բռնած լինել, մեծ վտանգի առաջ լինել ◆ Իր աննախանձելի վարքով նա արդեն անդունդի եզրին է․ հաստատ որ շուտով այնտեղ կգլորվի։ ◆ Այսպես Պենկովսկին կանգնեց անդունդի եզրին և ընկավ նրա մեջ։ «ՍՀ» ◆ Նկարագրում է այն բոլար սարսափները, որ ապրել են մահվան անդունդի եզրին կանգնած մարդիկ։ «Սովետական գրականություն»
