անթփել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•թ(ը)•փել 

  1. Խարբերդ, Քեսաբ, Էվերիկ՝ հոգին ավանդել, մեռնել ◆ Հիվանդը անթփեց: Համո Սահյան
  2. Էվերիկ՝ կիսաեփ հացը թոնրի կողից պոկվել ու կրակի մեջ ընկնել, կուտ գնալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։