Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անլեզու

վանկեր՝ ան•լե•զու

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լեզու խոսելով գործարան չունեցող ◆ Ասում են՝ գնացել է իրեն համար արհեստական լեզու շինել տա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Անլեզու իրեր, անբարբառ հող։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Անլեզու մշակների բազմությունը հեծում էր ահռելի ծանրության տակ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Անլեզու մանուկ։ Պարույր Սևակ
անճարակ, խեզճու կրակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ language գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Безъязычный (ru) ‎(Bezʺjazyčnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։