անխոսություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•խո•սու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. անխոս լինելը։
  2. խոսելու ունակության մասնակի կամ լրիվ կորուստ
  3. լեզվի ժամանակավոր փայտացում, հիմնականում՝ վախից

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մնջություն, համրություն, անճառություն։
  2. անբանություն։
  3. անձայնություն, լռություն, անբարբառություն, անշշուկություն, անշշունջություն, անծպտունություն։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։