Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կազմ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ոչ կազմ, ոչ պատրաստ ◆ Անկազմ գիրք։
չկազմակերպված, չձևավորված ◆ Երբ դեռ անկազմ կար երկիրը խավար ծոցում անհունի։ Հովհաննես Թումանյան
առանց կազմի, չկազմված (գիրք) ◆ Վեր կկենա ռամիկը պատերազմ, վեր կկենա հախուռն, անկազմ իբրև տարերք բնությանն։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Թբիլիսի՝ նիհար ◆ Անկազմ երեխա է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։