անկոչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կոչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. չկանչված, չհրավիրված ◆ Հասրաթյանը տհաճություն էր զգում անկոչ հյուրի ներկայությունից։ Սերո Խանզադյան
  2. այնպիսին, որին չեն կանչել և չեն սպասում, անհարկի մի թանի մեջ խառնվող միջամուխ եղող միջամտող։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անհրավեր, ինքնակոչ, ինքնահրավեր, ինքնեկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]