Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կուտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Պարտիզակ, Երզնկա, Մուշ, Կարին, Սեբաստիա, Արաբկիր, Խարբերդ, Պապեն՝ կորիզ չունեցող, անկորիզ ◆ անկուտ թութ (Հրաչյա Աճառյան)
(փխբ․) աղքատ, դրամ չունեցող ◆ Անկուտ մարդ է, անկուտին մեկն է։ (Հրաչյա Աճառյան)
Պարտիզակ, Այնթապ՝ անխելք, անմիտ
Մուշ, Պարտիզակ՝ (փխբ․) անճարակ, ձեռքից բան չեկող
Ակն՝ ձրիաբար, առանց դրամ վճարելու ◆ Քալե երթանք պարտեզ, անկուտի կմտնենք։ (Հրաչյա Աճառյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։