Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հաս•տատ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ոչ հաստատ, ոչ կայուն, անկայուն ◆ Անհաստատ շինություն։
շարժուն
տատանվող, անվճռական ◆ Եվ ես կանգնած եմ և խոր մտածում, ո՞ւր իմ անհաստատ քայլերս ուղղեմ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
դողդողջուն, երերուն
ոչ ապահով, խախուտ
ոչ տևական, փոփոխական, անցողիկ ◆ Ամեն ինչ անհաստատ ու հոսուն է։ Եղիշե Չարենց
ոչ վստահելի, տարակուսելի, անստույգ ◆ Ահաստատ լուրեր։
չհաստատված, հաստատում չգտած, անվավեր
փոփոխամիտ, անկայուն, անհավատարիմ

անհաստատուն, խախուտ, անհիմն, անհիմնավոր, խարխուլ, անկայուն, հեղհեղուկ, հողդողդ, փոփոխական, դյուրաթեք, երերուն,
(հնց․) սաղապ, զաղփաղփուն, անկայ, անկայական

(ժղ․) ոտքը կախ, ոտը կախ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ unstable, unsteady, volatile, limp, inconstant, volatile, unstable, instable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Непрочный, нетвёрдый, неустойчивый, неустойчивый, нетвёрдый характер (ru) ‎(Nepročnyj, netvjórdyj, neustojčivyj, neustojčivyj, netvjórdyj xarakter), Переменчивый, непостоянный, нерешительный (ru) ‎(Peremenčivyj, nepostojannyj, nerešitelʹnyj), Недостоверный (ru) ‎(Nedostovernyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։