անհուշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈhuʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հուշ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- հուշեր, հիշողություններ չունեցող ◆ Արի, թռի՛ր, գնանք ինձ հետ, անցավ, անհոգ, անհուշ, անհետ։ Հովհաննես Թումանյան
- Ղազախ, Մոկս՝ ուշքը կորցրած, նվաղած, թմրած, շշմած ◆ Բաղդասար խմավ․․․ անհուշ ընկավ։ ՍԾ
- չհիշող, մոռացության մատնող
- ապերախտ, երախտամոռ
- չհիշվող, մոռացված ◆ (Վասակը) իշխանության եկավ և անհուշ կորստյան դուռն եկավ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անհիշելի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։