անհրապույր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հրա•պույր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. չհրապուրող, ոչ գրավիչ ◆ Եվ ճանապարհը քանի գնում անհրապույր էր դառնում։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. անշուք, խղճուկ, հասարակ
  3. անախորժ, տհաճ, ոչ դուրեկան
  4. չհրապուրվող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անշուք, գորշ, անթով, անհրապուրիչ, անհրապուրելի, անհրապուրանք, ապաշուք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]